Terug in Sintang

Hallo allemaal,

Eindelijk weer tijd en mogelijkheid om een bericht te plaatsen. Ik zit nu weer in Sintang na 1 dag Jakarta en 12 dagen bij Willie Smits thuis in Tomohon.
Willie heeft daar op dit moment een aantal oud klasgenoten, met aanhang, op bezoek vanuit Nederland en Nieuw-Zeeland. Samen hebben we allerlei plekken bezocht die te maken hebben met het werk dat Willie hier in Noord-Sulawesi verricht.
We zijn door een gemengd bos gelopen dat Willie een aantal jaren geleden heeft aangeplant en waar hij allerlei experimenten doet ivm welke soorten planten/bomen kunnen het beste bij elkaar gezet worden en waar groeien vooral de suikerpalmen het beste. We hebben uitgebreid de suikerfabriek bezocht waar met de reststroom van de ernaast gelegen geothermische centrale suiker wordt gemaakt van het sap van de suikerpalmen die door 6285 boeren in de omgeving iedere dag wordt getapt. Er is zelfs een boer van 87 jaar die nog iedere dag een jerrycan van 30 liter uit de boom haalt !
Naast de suikerfabriek staat nu de village hub, die ervoor moet gaan zorgen dat straks overal het sap van de suikerpalmen omgezet kan worden in palmsuiker en ethanol/biodiesel. Dat is allereerst heel belangrijk voor de lokale economie, omdat de mensen nu in lange rijen voor de benzinestations staan om überhaupt een beetje benzine, maar ook brandstof om te koken te bemachtigen.
Belangrijk is dat deze pilot in Tomohon gaat werken en dat er daarna een eenvoudige versie in Tertung (vlakbij Sintang in West-Kalimantan) geplaatst kan worden, zodat ook in West-Kalimantan de mensen kunnen zien wat voor vooruitgang dit kan brengen.

Op kerstavond werden we getrakteerd op een wilde dans van een groep woest uitgedoste Tombulu krijgers van de stam van Syennie.
Daarna werd er eten geserveerd op bananenbladeren, alles volgens een oude traditie.

Op eerste kerstdag zijn we met z'n allen naar de protestantse kerk van Syennie (de vrouw van Willie) geweest. Ik had nog nooit 3 uur !!! in een kerk gezeten. Er werd prachtig gezongen, de dominee hield een donderpreek (wij zaten onder de luidsprekers) en iedereen vond het prachtig dat er zoveel (16) buitenlanders belangstelling hadden voor hun kerstfeest.

De dag dat pater Jacques en ik s' avonds weer richting Jakarta zouden vertrekken hebben we nog een mooie ceremonie meegemaakt in Rurukan. Dit dorp heeft nu, dank zij de beplanting van de Masarang berg, weer schoon drinkwater, waardoor de vrouwen niet meer ver hoeven te lopen of het water koken. Ook werden er weer een aantal studiebeurzen uitgereikt waardoor de kinderen van armere mensen kunnen blijven studeren.

Ik zal nu proberen een aantal foto's te plaatsen, hoop dat het nu wel lukt en anders moeten jullie wachten tot ik weer thuis ben.

Hartelijke groeten vanuit Sintang, ook van pater Jacques !